سلسله مجالس علمی
بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار
به خواستاری دکتر سید مصطفی محققداماد
به یاد و احترام دکتر محمدامین ریاحی
مجلس هشتم
شاهنامه و ایران و باستان
گفتوگوی علی بهرامیان با دکتر ژاله آموزگار
شاهنامه فردوسی گنجینه بیمانندی از فرهنگ و تمدن ایرانی و زبان فارسی است. گذشته از جنبههای بسیار مهم ادبی شاهنامه، این منظومه وجوه مختلف ایران باستان را نشان میدهد. به همین سبب، شاهنامه یکی از مهمترین مآخذ برای شناخت تمدن و فرهنگ ایران است. حکیم و شاعر بلندآوازه ایران، با سرودن شاهنامه در قالب حماسهای بدین درجه از شکوه، روایات ملی ایرانیان را از گذشتههای اساطیری تا بامداد تاریخ، نگاه داشته است.
در روز ۲۵ اردیبهشت، مجلس هشتم از سلسله مجالس علمی به موضوع شاهنامه و ایران باستان اختصاص داشت تا در این موضوع علی بهرامیان و دکتر ژاله آموزگار به بحث و گفتوگو بنشینند. تاکید اصلی سخنان دکتر ژاله آموزگار بر مهارت داستانسرایی فردوسی در بازتاب دادن باورهای ایران باستان در شاهنامه بود، به نحوی که سیر داستان ملالآور و همچنین فرقهگرایانه نمینماید. در ادامه در پاسخ به پرسش علی بهرامیان مبنی بر اینکه شخصیت رستم نماد چیست، دکتر ژاله آموزگار شخصیت رستم را نماد ایراندوستی دانستند و به نقد این گفته پرداختند که شاهنامه، ستایش شاهان است و شاهدوستی ایرانیان را نشان میدهد. ایشان یادآور شدند که این گفته نشان میدهد از شاهنامه گفتن بیشتر از شاهنامه خواندن شده است زیرا اگر شاهنامه را بخوانیم، میبینیم که رستم هنگامیکه برای نجات کیکاوس سر میرسد تاکید میکند که برای نجات سربازان ایران و برای سربلندی ایرانزمین او را نجات میدهد. درنتیجه ایراندوستی پهلوانان ایرانی محوریت دارد. در پایان دکتر آموزگار به پرسشهای حضار پاسخ دادند.
لینک کوتاه: