نامه‌های مجتبی مینوی و ایرج افشار

به کوشش دکتر محمد افشین‌وفایی

هزار سال بیشتر است که جمع‌آوری مراسلات فارسی یکی از فعالیتهای پسندیده ادبی بوده است. با وجود این، گرد آوردن مکاتبات میان دو تن سابقه‌ای ندارد و با تغییراتی که دنیا در همین چند دهه اخیر به خود دیده و رسم نامه‌نویسی تقریبا برافتاده است گمان نمی‌رود نشر چنین مکاتباتی دوام داشته باشد. ایرج افشار، که این کتاب مجموعه‌ای از مکاتبات میان او و مجتبی مینوی است (به ترتیب ۸۹ و ۴۸ نامه)، خود از پیشگامان نشر مراسلات رجال تاریخی، فرهنگی و ادبی ایران بود و با رویه منظمی که در زندگی داشت، هم هزاران نامه به اقصی نقاط جهان نوشت و هم گنجینه کم‌نظیری از نامه‌های دیگران به خود بر جای گذاشت. نامه‌های افشار و مینوی اغلب از دهه سی و چهل قرن گذشته است و شمه‌ای از فعالیتهای علمی و فرهنگی دو تن از ایران‌دوستان نامدار در عرصه زبان و ادب فارسی را بازمی‌نماید. جز اینکه سبک انشای نامه‌ها آموزنده است، با خواندن آنها فضای فرهنگی حاکم بر آن زمان را نیز بهتر می‌توان شناخت.